سوره نصر

«سوره نصر» صد و دهمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۳ آیه می باشد.

نزول سوره

سوره «نصر» از سوره های مدنی می باشد. این سوره در ترتیب مصحف، صد و دهمین سوره و در ترتیب نزول، صد و دومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره حشر و پس از آن سوره نور نازل شده است.

محتوای سوره

خداى تعالى در این سوره، رسول گرامیش را وعده فتح و یارى می‌دهد، و خبر مى‌دهد که به زودى آن جناب مشاهده می‌کند که مردم گروه گروه داخل اسلام مى‌شوند، و دستورش می‌دهد که به شکرانه این یارى و فتح خدایى، خدا را تسبیح کند و حمد گوید و استغفار نماید.

فضیلت سوره

در حدیث ابى بن کعب از پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله است که هر کس آن را قرائت کند، پس مانند آن است که با رسول خدا در فتح مکه شرکت داشته است.

و کرام خثعمى از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود: هر که سوره «إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ» را در نماز فریضه یا نافله قرائت کند، خدا او را بر تمام دشمنانش یارى کند و روز قیامت بیاید در حالى که با او کتابى است که سخن می گوید، خدا او را از قبرش بیرون آورد در آن امانست از حرارت دوزخ و از آتش و از زفیر جهنّم هر دو گوشش آن را مى‌شنود، نمی گذرد روز قیامت بر چیزى مگر اینکه او را بشارت داده و خبر می دهد باو بهر خیرى تا داخل بهشت گردد.

پانویس

منابع

• فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۷، ص۳۲۶.
• محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۲۰، ص۶۵۴، قم ۱۳۷۴.
• ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.

پیوست

سوره نصر/متن و ترجمه